We vertrekken met twee busjes richting de Oekraïne.

Op maandagmorgen worden we warm en hartelijk ontvangen. We zijn hier al een aantal keren geweest en het is dus gelijk weer heel vertrouwd. We beginnen bij de baby’s en dat zijn er 10 op dit moment, dus best veel. We krijgen voor deze weken een aantal zorgkindjes onder onze hoede. Dat houdt in dat we vooral deze kindjes elke keer de fles geven en daarna heerlijk een poosje bij ons houden om ze te laten boeren, te wiegen en te knuffelen, heel veel knuffelen.

De kindjes genieten intens, maar wij niet minder. Als de baby’s, horen te, slapen is het de bedoeling dat we naar de grotere kinderen gaan om voor hen te gaan zorgen. Ik merk dat alle baby’s vaak nog lang niet slapen en heb zo sterk de behoefte om bij hen te blijven om ze om de beurt in slaap te wiegen. Omdat we met ons zessen zijn is dat geen probleem en zo mag ik een kleine twee weken heel veel geven, maar daardoor vooral ook heel veel ontvangen van deze kleine, zo kwetsbare, kindjes.

Lees verder →

Na een bewogen reis komen we aan op de plaats van bestemming. Als we het ziekenhuis binnenlopen is het net of ik er gisteren nog was. We komen de kamer binnen en daar liggen ze, al die kleine dropjes. Ik haal Sylvia uit bed, nog voor ik mijn uniform aan heb. Zij wordt mijn kindje, samen met de tweeling Eva en Victoria en Rudi, ook een heerlijk mannetje. Het is weer intens voelen en leven en heel veel kussen en knuffelen.

Het is nog maar de 2e dag in het ziekenhuis maar ik smelt. Ik loop al weer volop te kussen en te knuffelen en het duurt dus nogal voor ik mijn uniform aan heb. We mochten vandaag gaan badderen, dus dat doen we. Als eerste doe ik Victoria, maar ze is zo bang, ze vindt het verschrikkelijk eng. Op de kamer bij de anderen komt ze weer tot rust. We realiseren ons dat ze waarschijnlijk nog nooit, ze is 1 jaar en 4 maand, van de babykamer af is geweest.
Daarna ga ik Rudy badderen. Hij is een half jaar en laat het allemaal heerlijk over zich heen komen.

Op de gang staat zuster Svetlana en dokter Lydia die we 2 jaar geleden hebben ontmoet. En weer gaan we knuffelen en zoenen. Ook onze oude zuster komt er even bij en ik krijg van haar een dikke zoen. Ik merk dat ik weer helemaal overstroom en leef van top tot teen. Daarna hebben we een bijeenkomst voor de sponsorgezinnen. Als we aan komen lopen staat er een hele groep zigeunervrouwen met kinderen, een plaatje om te zien.

Lees verder →