Na een bewogen reis komen we aan op de plaats van bestemming. Als we het ziekenhuis binnenlopen is het net of ik er gisteren nog was. We komen de kamer binnen en daar liggen ze, al die kleine dropjes. Ik haal Sylvia uit bed, nog voor ik mijn uniform aan heb. Zij wordt mijn kindje, samen met de tweeling Eva en Victoria en Rudi, ook een heerlijk mannetje. Het is weer intens voelen en leven en heel veel kussen en knuffelen.
Het is nog maar de 2e dag in het ziekenhuis maar ik smelt. Ik loop al weer volop te kussen en te knuffelen en het duurt dus nogal voor ik mijn uniform aan heb. We mochten vandaag gaan badderen, dus dat doen we. Als eerste doe ik Victoria, maar ze is zo bang, ze vindt het verschrikkelijk eng. Op de kamer bij de anderen komt ze weer tot rust. We realiseren ons dat ze waarschijnlijk nog nooit, ze is 1 jaar en 4 maand, van de babykamer af is geweest.
Daarna ga ik Rudy badderen. Hij is een half jaar en laat het allemaal heerlijk over zich heen komen.
Op de gang staat zuster Svetlana en dokter Lydia die we 2 jaar geleden hebben ontmoet. En weer gaan we knuffelen en zoenen. Ook onze oude zuster komt er even bij en ik krijg van haar een dikke zoen. Ik merk dat ik weer helemaal overstroom en leef van top tot teen. Daarna hebben we een bijeenkomst voor de sponsorgezinnen. Als we aan komen lopen staat er een hele groep zigeunervrouwen met kinderen, een plaatje om te zien.